Selahaddin'in Mısır'daki Yönetimi
Amcası Emir Şirkuh el-Mansur’un vefatının ardından, Selahaddin Eyyubi, Sultan Nureddin’in takdimiyle Mısır’da vezirlik makamına atanmıştır. Tahta geçer geçmez, Mısır’ın içinde bulunduğu karmaşık durumu anlamak ve adaleti tesis etmek için Mezalim Divanı’nı kurmuştur. Bu süreç, halkın adalet arayışlarının ve geçmişteki haksızlıkların bir bir gün yüzüne çıkmasına tanıklık etmiştir.
Şemse, Gülçehre’nin ölümünden Mila’yı sorumlu tutarak onunla yüzleşmeye hazırlanırken, Mila’ya dair verilen kararlar yeni bir gerilimin habercisi olmaktadır. Sultan Nureddin’in ise gözleri, stratejik bir nokta olan Kerek’e çevrilmiştir. Kontes Mila’nın, Nureddin’in emriyle Şam’a getirilmesi istenirken, Mila’nın geçmişte uğradığı teşhir cezası derin bir yarayı yeniden açar. Ancak onu bu zor durumdan kurtaran Selahaddin’e duyduğu öfke, zamanla daha karmaşık duygulara dönüşür.
Bu sırada, Kudüs Kralı Amalrik, sarayında bulduğu buğdaylarla Sultan Nureddin’in nüfuzunun kendi topraklarına kadar uzandığını fark eder ve karşılık olarak güçlü bir hamle yapmaya niyetlenir. Diğer yandan, İbelin bölgesinde halkın sevgisini kazanan Balian ile Kral Amalrik’in desteklediği Chatillon arasında yükselen bir mücadele, bölgedeki dengeleri sarsma potansiyeline sahiptir.
Selahaddin ise, Mısır’daki yönetimi halk lehine dönüştürmek için cesur bir adım atarak Halife’nin şahsi servetini kamu yararına kullanmayı talep eder. Bu karar, Selahaddin’i ekâbir takımıyla karşı karşıya getirirken, Sultan Nureddin’in Kerek ve İbelin konusundaki memnuniyetsizliği de Selahaddin ile arasındaki gerilimi daha da artırır.
Artık Selahaddin’in, Sultan Nureddin’in öfkesini dindirmek ve kendi iradesini kabul ettirmek için Şam’a Chatillon’un kellesiyle gitme sözü, gerçekleşip gerçekleşmeyeceği merak konusudur. Bu durum, hem Selahaddin hem de Nureddin için kritik bir dönüm noktası olacaktır.
